Czyszczenie PRZEPOMPOWNI I Oczyszczalni Ścieków
Przepompownia ścieków służy do podnoszenia ścieków z poziomu niższego na poziom wyższy
Generalnie każda przepompownia ścieków składa się ze zbiornika do gromadzenia ścieków oraz 
agregatów pompowych, które poprzez zamianę energii elektrycznej na mechaniczną przetłaczają ścieki między wyznaczonymi punktami o różnych wysokościach. Współczesne pompy składają się z wirnika napędzanego przez silnik poprzez sprzęgło, przekładnię pasową lub w sposób bezpośredni przez zabudowę wirnika na wspólnym wale z silnikiem, jak ma to miejsce w pompach zatapialnych.
Wykonujemy płukanie systemów rozsączających ścieki w Przydomowych Biologicznych Oczyszczalniach Ścieków ( systemy proste 1-komorowe ,bez flutacji ). Systemy drenażowe końcowej mineralizacji ścieków i infiltracji cieczy w glebę są obciążane ściekami oczyszczonymi w 60-65 % podczas beztlenowej mineralizacji w zbiorniku bezodpływowym, do którego doprowadzane są kolektorem głównym z budynku .Dalsze procesy oczyszczania odbywają się na złożach otuliny sączków o dużej powierzchni właściwej oraz w profilu glebowym, gdzie w warunkach tlenowych „pracują” kolonie bakterii aerobowych, rozkładając materię organiczną. Tam też odbywa się proces infiltracji oczyszczonej cieczy w glebę. Ciecz wprowadzana do drenażu , paneli lub tuneli stanowi zawiesinę wodną z drobinami biomasy, w której cząstki organiczno-mineralne stanowią rodzaj pylastej mieszaniny, osadzającej się w funkcji czasu w perforowanych drenach rozsączających, powodują również powolną kolmatację gleby. Jest to proces naturalny i nieunikniony, który powoduje zamulanie się perforacji sączków a przenikająca maź zaczyna osadzać się na filtrach otuliny sączków, co w konsekwencji spowalnia procesy infiltracji oraz ostatecznej mineralizacji ścieków przez kolonie bakterii aerobowych. Procesy kolmatacji powodują zmniejszanie współczynnika perkolacji gruntu. Dlatego niezmiernie ważnym zabiegiem konserwacyjnym jest okresowe-najlepiej dwukrotne w ciągu roku a już niezbędnie konieczne – jednoroczne, systematyczne oczyszczanie układu drenażowego z nagromadzonych złogów pylastych, czyszczenie filtrów , nie dopuszczanie do przelewania się surowych ścieków do paneli lub tuneli rozsączających. Zaniechanie płukania systemu drenarskiego w pierwszym etapie powoduje nieliniowe zmniejszanie wydajności infiltracji, by w końcu doprowadzić do całkowitego zamulenia i zaprzestania działania biobloku.